Category Archives: Κείμενα

κείμενο με αφορμή την επίσκεψη του αντιπρύτανη Κυπριανού στην εκδήλωση για την απεργία των διοικητικών στις 17/5

Posted on by
Reply

To Σάββατο  18 Μαΐου λίγο πριν την εκδήλωση για την απεργία των διοικητικών που οργανώσαμε από κοινού με το αυτόνομο σχήμα πολιτικών μηχανικών στο κτίριο της Αρχιτεκτονικής , μας “τίμησε”  με την επίσκεψη του ο αντιπρύτανης Π.Κυπριανός , συνοδεία φύλακα-κομπάρσου. Ο λόγος ;  Ότι για την εκδήλωση δεν είχε παρθεί  άδεια , άρα υπήρχε φόβος βανδαλισμών! Ο Κυπριανός με πολύ τσαμπουκά μας ζήτησε τα ονόματα μας (φυσικά δεν τα πήρε!) και απαίτησε να αποχωρήσουμε από τον χώρο(κάτι που φυσικά αρνηθήκαμε) .  Στη συνέχεια μας προειδοποίησε  ‘φιλικά’ ότι   η πρυτανεία  μας  ξέρει,  το ίδιο και η αστυνομία και πως πρέπει να προσέχουμε (εκεί έπεσαν γέλια!).
Το ξέρουμε ότι όλο αυτό γίνεται για το καλό μας! Όπως για το καλό μας πρέπει να γινόμαστε  τζάμπα εργάτες στα project των επενδυτών  (βλέπε  Interamerican)  να διαγραφόμαστε στα ν+2  έτη , να πειθαρχούμε σε κάθε οδηγία των καθηγητών και να γινόμαστε πελάτες του κάθε αφεντικού στο Πανεπιστήμιο (ΚΤΕΛ , Πάρκο Ειρήνης, Επίκεντρο κλπ.), Είναι για το καλό του Πανεπιστημίου να οργανώνονται πάρτυ  στην εστία με χορηγό την Red- Bullμε είσοδο μόνο για τους έχοντες καρτελάκι αλλά όχι το να φιλοξενούνται διοικητικοί από το ΕΚΠΑ για να συζητήσουμε για τον αγώνα τους. Είναι για το καλό μας να μάθουμε να πηγαίνουμε στα μαθήματα και τα εργαστήρια μας , να κάνουμε τα project   μας και μετά ο καθένας σπίτι του.
Είναι για το καλό μας….

Ας μην το κουράζουμε άλλο. Το Πανεπιστήμιο ανοίγει διάπλατα  την αγκαλιά του στην ανάπτυξη του κεφαλαίου στις πλάτες μας  υψώνοντας όμως  τοίχους στην αξιοποίησή του από τους  φοιτητές και τους  από τα κάτω της κοινωνίας. Σε αυτήν την συνθήκη ως από τα κάτω φοιτητές αντιστεκόμαστε στα σχέδια υποτίμησης της ζωής μας. Και ξεκινάμε από τα βασικά: διεκδικούμε στην πράξη πρόσβαση στους χώρους που περνάμε την μισή μας καθημερινότητα και τη χρήση τους για συζητήσεις , εκδηλώσεις , καφενεία και συναυλίες οτιδήποτε δηλαδή μπορεί να κάνει τους χώρους αυτούς ζωντανά σημεία συζήτησης , ζύμωσης, κοινωνικοποίησης  και αγώνα. Χωρίς να ζητάμε την άδεια από αυτούς που στην πραγματικότητα είναι απέναντι μας .
ΥΓ: 10 μέρες μετά την εκδήλωση το Πανεπιστήμιο είναι κλειστό με απόφαση της πρυτανείας για τη στήριξη των διοικητικών που απειλούνται με απόλυση. Παρόλα  αυτά η ίδια η πρυτανεία προσπαθούσε να εμποδίσει μια εκδήλωση για τον ίδιο τον αγώνα. Ειρωνεία; Όλα για τα μάτια του κόσμου….

Κείμενο με αφορμή την εκδήλωση της ΔΑΠ για το πανεπιστήμιο του αύριο.

Posted on by
Reply

Το κείμενο αυτό βγήκε σε συνεργασία με το αυτόνομο σχήμα πολιτικών μηχανικών, μοιράστηκε σε μικροφωνική που πραγματοποιήθηκε στην εστία και κολλήθηκε και σε μορφή αφίσας Α3keimeno_sxhmata-page1

φωτογραφεία από το πανό που αναρτήσαμε την ώρα της μικροφωνικήςphotoDap

Κείμενο στήριξης στην νέα κατάληψη ‘Κυλικείο Οκτάγωνο’, στο Πανεπιστήμιο Πάτρας

Posted on by
1

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ‘ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΟΚΤΑΓΩΝΟ’

Από το πρωί της 25/02 ένας ακόμα χώρος του Πανεπιστημίου περνάει στη διαχείριση των φοιτητών. Πρόκειται για το κιόσκι που βρίσκεται  απέναντι από το Πάρκο Ειρήνης. Αυτός ο χώρος είναι άδειος εδώ και περίπου 2 χρόνια και πρόκειται να νοικιαστεί σε εταιρεία catering.

Η δημιουργία, μέσω της κατάληψης, του κυλικείου «οκτάγωνο» γίνεται σε μια περίοδο που τα Πανεπιστήμια ιδιωτικοποιούνται με γοργούς ρυθμούς, ώστε το κεφάλαιο να κερδοφορεί αποδοτικότερα σε βάρος των φοιτητών και των εργαζομένων. Ενδεικτικά αναφέρουμε την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης εστιών σε διάφορα πανεπιστήμια, τις απόπειρες απολύσεων διοικητικών  υπαλλήλων προκειμένου τα πόστα τους να καλυφθούν από εργολαβίες με φθηνότερα μεροκάματα, αλλά και την πρόσφατη συμφωνία του τμήματος Η/Υ με την Interamerican. Το τελευταίο αποτελεί κατά τη γνώμη μας την πιλοτική εφαρμογή ευρείας κλίμακας επενδύσεων σε σχολές με σκοπό την δωρεάν παραγωγή έργου μέσα από projects, διπλωματικές και μεταπτυχιακές εργασίες χάρη στην κακοπληρωμένη ή και άμισθη εργασία των φοιτητών.

Ταυτόχρονα όλο και περισσότεροι φοιτητές βλέπουμε την καθημερινότητα μας να δυσκολεύει, αφού το κόστος φοίτησης αυξάνεται (από τις φωτοτυπίες που χρειαζόμαστε μέχρι τη στέγαση μας και τα εισιτήρια του λεωφορείου) , ενώ τα μεροκάματα μας μειώνονται, για να μην αναφερθούμε καν στους όρους εργασίας και στην ανεργία. Κι όλα αυτά ενώ πολλοί καθηγητές κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, οπότε έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την εντατικοποίηση των σπουδών.

Στην περίοδο λοιπόν που περιγράψαμε συνοπτικά παραπάνω, ένα εγχείρημα που προάγει την αυτοοργάνωση, λειτουργεί στην βάση της αντιιεραρχίας, του αντιφασιμού και της αντιεμπορευματικότητας και απαντά σε κάποιες απλές καθημερινές μας ανάγκες είναι μια ανάσα για όλους μας. Όταν ταυτόχρονα  μπαίνει εμπόδιο στην περαιτέρω ανάπτυξη του κεφαλαίου μέσα στο πανεπιστήμιο και στην άντληση κέρδους από εμάς, γίνεται άλλο ένα μικρό, αλλά όχι αμελητέο, σημείο συλλογικοποίησης και αντίστασης. Σαν αυτόνομο σχήμα ηλεκτρολόγων στηρίζουμε την κατάληψη κυλικείο «οκτάγωνο» που έρχεται να προστεθεί σε άλλα εγχειρήματα όπως το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι παιδαγωγικού και το στέκι ηλεκτρολόγων, τα οποία αν και είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, αποτελούν παραδείγματα ότι οι από τα κάτω μεταξύ μας μπορούμε να καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες μέσω της αυτοοργάνωσης χωρίς κάποιος να κερδοφορεί σε βάρος μας.

ΥΓ: Για να προλάβουμε πρυτάνεις και λοιπούς παρατρεχάμενους που θα βιαστούν να μας πουν ότι με τέτοιες κινήσεις το πανεπιστήμιο χάνει έσοδα, να τους θυμίσουμε ότι τόσο στην περίπτωση των επενδύσεων τύπου Interamerican, που το κέρδος θα προκύπτει από την εργασία μας, όσο και στην περίπτωση των ιδιωτικών κυλικείων, που το κέρδος βγαίνει από το φαί και τον καφέ μας, εμείς πληρώνουμε για να κερδίζουν άλλοι. Και επειδή δεν μας φαίνεται πολύ λογικό κάποιοι να βγάζουν φράγκα και εμείς να το βουλώνουμε, διεκδικούμε να έχουμε λόγο στις αποφάσεις και στη διαχείριση του πανεπιστημίου και των χώρων του.  

κείμενο σε pdf