ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ…

Το τριήμερο για τα 40 χρόνια από την κατάληψη του πολυτεχνείου και τον αγώνα των φοιτητών πλησιάζει και ήδη στην πάτρα οι ιδιαίτερες συνθήκες της εποχής δίνουν ένα άλλο νόημα στην επέτειο. Και αυτό επειδή ο χώρος του πρώην παραρτήματος του πανεπιστημίου πατρών, κέντρο αγώνα της πάτρας ήδη από το ’73 καθώς και κατάληψη από το 2008 και μετά, βρίσκεται χτισμένο και κλειστό χάρις την ευγενική συμβολή του δήμου. Όπως είναι φανερό, λοιπόν, οι φήμες για ανακατάληψη σε μια τόσο φορτισμένη ημερομηνία οργιάζουν και μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή:

Το παράρτημα, όπως προείπαμε, είναι χώρος φορτισμένος με κινηματική μνήμη. Όταν ολοκληρώθηκε η μεταφορά του πανεπιστημίου στο ρίο, το παράρτημα άλλαξε πολλά χέρια παραμένοντας όμως μαραζωμένο στο κέντρο της πόλης και ζωντάνευε μέσα από τους αγώνες που ξεσπούσαν στην πάτρα. Με αφορμή την εξέγερση του Δεκέμβρη, το παράρτημα άρχισε να τελεί υπό κατάληψη και να αποτελεί ένα ανοιχτό κοινωνικό κέντρο έτοιμο να δεχτεί οποιονδήποτε καταπιεζόμενο στον αγώνα του για απελευθέρωση.  Λειτουργούσε με την διαχειριστική συνέλευση και στον χώρο αυτό στεγάζονταν πολιτικές συνελεύσεις, ραδιοφωνικός σταθμός, συνεργείο ποδηλατών, σχολείο μεταναστών και μικρών ρομά, αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ και καφενείο,  πολιτιστικές ομάδες ενώ συχνά γινόντουσαν εκδηλώσεις όπως  συναυλίες, συζητήσεις κτλπ. Η κατάληψη λήγει το πρωί της 5^ης αυγούστου όπου ο δήμος εκκενώνει τον χώρο και μέχρι σήμερα παραμένει τσιμεντωμένος και κλειστός.

Και ξαφνικά όλοι κόπτονται για το μέλλον του Παραρτήματος (ακόμα και οι γραφικοί προβοκατορολόγοι του ΜΑΣ). Και όλοι βλογάνε τα γένια τους για τα μεγαλειώδη κινήματα του παρελθόντος που είχαν σαν σημείο αναφοράς αυτο τον χώρο. Όμως κίνημα χωρίς μνήμη είναι και κίνημα χωρίς προοπτική, γι’αυτό θα ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν. Πριν από μόλις δύο χρόνια, το Σεπτέμβρη του ’11, κατά τη διάρκεια των καταλήψεων, ένα διόλου ευκαταφρόνητο τμήμα του κινήματος πρότεινε διαρκώς στους συλλόγους να χρησιμοποιήσουν το χώρο του Παραρτήματος σαν αφετηρία δράσεων και σαν χώρο του διασυντονιστικού των καταλήψεων. Οι πόρτες της κατάληψης ήταν ανοιχτές για τον αγώνα μας. Όμως οι αιώνιοι επίδοξοι ηγετίσκοι των οργανώσεων της ΕΑΑΚ, παρακάμπτοντας ακόμα και ανένταχτους συντρόφους τους από τα σχήματα της ΕΑΑΚ, έβρισκαν κάθε πιθανή δικαιολογία για να μην πατήσουν το πόδι τους εκεί μέσα. Επίσης, είναι οι ίδιοι που κάθε χρόνο, εν όψει του τριημέρου 15-16-17 Νοέμβρη , καλούν τους συλλόγους σε “κατάληψη” του Παραρτήματος. Μήπως δεν καταλάβαιναν ότι ο χώρος ήταν ήδη κατειλημμένος; Ή μήπως δεν έβλεπαν ότι κάθε χρόνο ήταν ανοιχτός σε αυτούς και τόσους άλλους; Εκτός αν ήθελαν να πιστεύουν πως κάθε φορά ο χώρος άνοιγε από φόβο σε αυτούς και όχι από σεβασμό στην ιστορία του Παραρτήματος και στους φοιτητικούς συλλόγους.

Από την άλλη έχουμε τον Σύριζα σε ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης  να κατηγορεί το δήμο για αποτυχημένη αξιοποίηση του Παραρτήματος. Προφανώς και ο δήμος δεν “αξιοποίησε” το Παράρτημα, εφόσον ο μόνος λόγος που συναίνεσε και βοήθησε στην εκκένωσή του ήταν η καταστολή. Καταστολή την οποία οι Συριζαίοι και οι λοιποί παρατρεχάμενοι ντύνουν με μανδύα δημοκρατικότητας, λόγω της επιλογής τους να μπουν σε “διάλογο” με τον δήμο ώστε να τους το παραχωρήσει. Να είμαστε βέβαιοι ότι οι κινήσεις του Σύριζα, μία εντός κινήματος και μία εκτός, άλλες θεσμικές και άλλες φαινομενικά αντιθεσμικές, δεν είναι τυχαίες. Το μόνο που βλέπει ο Σύριζα είναι η αντιπολιτευτική του γραμμή μέσα από θεαματικά γεγονότα (βλέπε τους ‘’αντάρτες’’ βουλευτές να ‘’συγκρούονται’’ με τα ΜΑΤ έξω από το ραδιομέγαρο) και προφανώς η ‘’ταξική’’ αναμέτρηση των δημοτικών εκλογών της άνοιξης, ενώ ταυτόχρονα τους τελευταίους μήνες μας καλεί σε ειρηνική διαμαρτυρία πάντα στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας. Εξ ου άλλωστε και η όλη πίεση στο δήμο για το Παράρτημα.

Όμως ας υποθέσουμε πως οι παραπάνω δυνάμεις όντως θέλουν να ανοίξουν έναν ενδοκινηματικό διάλογο για το μέλλον του Παραρτήματος. Πρέπει να πάρουν θέση, όχι απέναντι σε εμάς και τους υπόλοιπους που συμμετείχαν και στήριζαν την κατάληψη, αλλά απέναντι στο κομμάτι εκείνο της τοπικής και μη κοινωνίας που έβλεπε την κατάληψη Παραρτήματος σαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι των ταξικών και κοινωνικών αγώνων της περιοχής. Απέναντι στη νεολαία του Δεκέμβρη, απέναντι στους τόσους εκατοντάδες μετανάστες που βρήκαν ανά καιρούς καταφύγιο εκεί όταν τους καταδίωκε το κράτος. Είτε θα καταδικάσουν την ύπαρξη και τη λειτουργία της κατάληψης Παραρτήματος και θα παραδεχτούν δημόσια ότι τα κατασταλτικά σχέδια του Σαμαρά και του Δένδια τους άνοιξαν το δρόμο για τη διεκδίκηση του χώρου. Είτε θα παραδεχτούν ότι το Παράρτημα δεν έπαψε ποτέ να είναι ένας χώρος που ανήκε στους αγωνιστές, πάντα ανοιχτός στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, με ότι αντιφάσεις και προβληματικές αναπτύσσονται σε ένα ζωντανό κινηματικό χώρο. Στην πρώτη περίπτωση δεν είναι τίποτα παραπάνω από καιροσκοπικά κοράκια που προσπαθούν να τραφούν από ότι άφησε πίσω της η καταστολή. Στη δεύτερη περίπτωση αναγνωρίζουν ότι ανά καιρούς κάνανε λάθος στις επιλογές τους όσον αφορά στην κατάληψη και το μέλλον είναι μπροστά μας για να δούμε πως θα την επιστρέψουμε στα χέρια του κινήματος.

Εμείς, ως αυτόνομο σχήμα ηλεκτρολόγων που συμμετείχαμε και κάναμε τις συνελεύσεις μας στο παράρτημα, στηρίζουμε την προοπτική   ανακατάληψης του παραρτήματος με βασική προϋπόθεση να ξεπεράσει το κίνημα τις αγκυλώσεις και αντιφάσεις του παρελθόντος. Θέλουμε έναν χώρο με τις βάσεις που είχε θέσει η προηγούμενη διαχειριστική, εμπλουτισμένο με νέες προτάσεις και οπτικές. Ένα χώρο που πάνω στις τρείς βασικές αρχές που είχε πάντα το Παράρτημα, την αντιεμπορευματικότητα (κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το χώρο για άντληση χρηματικού κέρδους), την αντιιεραρχία (όλοι μαζί συζητάμε ισότιμα και έχουμε ίσο λόγο στις αποφάσεις) και ενάντια στη διαμεσολάβηση των αγώνων μας από τα ΜΜΕ, θα προσπαθήσει να συνεισφέρει τα μέγιστα στον ταξικό πόλεμο. Χωρίς να κυνηγάμε οπορτουνιστικά τους συμβολισμούς της 17 Νοέμβρη θέλουμε, και θα κάνουμε ότι μπορούμε γι αυτό, το Παράρτημα να ξαναπεράσει στα χέρια του κινήματος.

…ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ

ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΑ, ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΑ    

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ

        ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ…

  Το Αυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων είναι μια συλλογικότητα φοιτητών του τμήματος ΗΜκΤΥ που συγκροτήθηκε ώστε να εκφράσουμε συλλογικά τις σκέψεις μας, τις επιθυμίες μας και τις απαντήσεις μας για τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.

Στο εσωτερικό του σχήματος λειτουργούμε με ισοτιμία και αντιεραρχικά και οι αποφάσεις μας λαμβάνονται μέσα από οριζόντιες συνελεύσεις, μακριά από αρχηγούς και καθοδηγητές. Βασικές μας αρχές είναι ο αντιρατσισμός, ο αντιφασισμός και ο αντισεξισμός, ενώ κινούμαστε ενάντια στη διαμεσολάβηση των απόψεων και των δράσεων μας από τα ΜΜΕ.

Εντοπίζουμε την αφετηρία των προβλημάτων που βιώνουμε καθημερινά στις σχέσεις της εκμετάλλευσης και εξουσίας και σκοπός μας είναι να βρούμε τρόπους συλλογικά και από τα κάτω να αντισταθούμε στη λεηλασία των ζωών μας από τα αφεντικά και να αναδείξουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των από τα κάτω της κοινωνίας ως βασικό μας όπλο σε αυτόν τον αγώνα.

Δεν συμφωνούμε στην ανάθεση της λύσης των προβλημάτων μας σε πεφωτισμένους αρχηγούς ή εκπροσώπους, γι’ αυτό δεν θα μας δείτε σε κάποιο εκλογικό ψηφοδέλτιο  να ζητάμε ψήφους και έδρες στο ΔΣ. Θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν γύρω μας αυθεντίες ή συνταγές που αν τις ακολουθήσουμε θα βρεθούμε πιο κοντά σε μια αξιοπρεπή ζωή. Αυτό που αναζητούμε είναι να συναντηθούμε με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες με εμάς και συλλογικά να παράξουμε  την κριτική στην εποχή μας, καθώς και τις απαντήσεις μας.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ                          autonomosxhmahl@espiv.net                                                             

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως οι επιθέσεις του κράτους σε καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους  χώρους, αλλά και ευρύτερα στον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο είναι κεντρική πολιτική επιλογή. Και μάλιστα μια επιλογή που συνδέεται άρρηκτα με τη συγκυρία της κρίσης και τη λεηλασία των ζωών μας από το κεφάλαιο. Το κράτος ήδη μετά τις 12 Φλεβάρη του 2012 έκανε σαφείς τις ορέξεις του και έστησε το οπλοστάσιό του: εμφάνιση της νεοναζιστικής χρυσής αυγής στο πολιτικό προσκήνιο, προεκλογικές δηλώσεις τύπου ‘’θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις’’, ‘’θα βγάλουμε τις κουκούλες’’,  ‘’θα χτυπήσουμε τη λαθρομετανάστευση’’, ‘’θα διασφαλίσουμε την ασφάλεια των ελλήνων πολιτών’’… Είναι προφανές ότι οι κυρίαρχοι είχαν ξεκινήσει από τότε την αντιεξέγερσή τους, που βρήκε τους πρώτους στόχους της στις οροθετικές πόρνες, για να συνεχίσει με το κρατικό πογκρόμ ‘’ξένιος δίας’’ σε βάρος των μεταναστών εργατών. Ήταν αναμενόμενο ότι ο επόμενος στόχος θα ήταν ο αναρχικός/ αντιεξουσιαστικός χώρος (ως ένα από τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας) και τα εγχειρήματά του. Έτσι έχουμε ένα μπαράζ επιχειρήσεων εναντίων των καταλήψεων ξεκινώντας από την εκκένωση της ιστορικής κατάληψης Βίλλα Αμαλίας(και τη σύλληψη 7 συντρόφων) στις 20/12/12, για να προχωρήσουμε στην εισβολή των μπάτσων στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ(και το ξήλωμα των μηχανημάτων του ραδιοφωνικού σταθμού 98fm ), στην επανεκκένωση της Β.Αμαλίας (και τη σύλληψη 93 συντρόφων),την εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά(και τη σύλληψη 8 συντρόφων) και τέλος (προς το παρών)την εισβολή στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη.

Αυτή η επιθετική στρατηγική, πέρα από την απόπειρα τρομοκράτησης και δίωξης αγωνιστών, κατά τη γνώμη μας έχει έναν ευρύτερο σκοπό: την προληπτική καταστολή ενώπιων των επερχόμενων (αργά ή γρήγορα) κοινωνικών εκρήξεων και εξεγέρσεων. Και αυτό επειδή οι κυρίαρχοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι αποτελούν  σημαντικό κομμάτι τέτοιων έκρυθμων καταστάσεων αφού είναι σημεία συνάντησης, πολιτικής ζύμωσης και συνδιαμόρφωσης των από κάτω που αγωνίζονται για τη ζωή και την αξιοπρέπεια τους.

Γι αυτό ακριβώς το λόγο η επίθεση στις καταλήψεις δεν αφορά μια κόντρα και διαμάχη μεταξύ αστυνομίας και αναρχικών. Η επίθεση είναι σε ολόκληρο το ανταγωνιστικό κίνημα, σε όσους αγωνίζονται ενάντια στη λεηλασία των ζωών τους. Η Βίλλα Αμαλίας, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ, η κατάληψη Σκαραμαγκά, η  Λέλας Καραγιάννη, όπως και όλες οι καταλήψεις, είναι εστίες αντίστασης και παίζουν κυρίαρχο ρόλο στον αντιφασιστικό και ευρύτερο αντικαπιταλιστικό αγώνα,  αλλά και στη δημιουργία σχέσεων και δομών ταξικής αλληλεγγύης.

Τέλος, απέναντι σε ένα κόσμο ταξικών διαχωρισμών, όπου ο νόμος γράφεται, ψηφίζεται και εκτελείται από τα αφεντικά για τα αφεντικά, όπου δίκαιο είναι να σε εκμεταλλεύονται στη δουλειά για 300  ευρώ και να μην  βγάζεις άχνα, σε ένα κόσμο που νόμος είναι η εργοδοτική τρομοκρατία και η αντίσταση βαφτίζεται ‘’ανομία’’, είμαστε συνειδητά και αμετανόητα άνομοι. Και αυτό όχι γιατί πιστεύουμε σε μια κοινωνία χάους, αλλά επειδή επιλέγουμε να ορίζουμε τους κανόνες συνύπαρξής μας συλλογικά, ισότιμα και με αλληλεγγύη.

10,100,1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΗΛΕΙΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΔΕΝΔΙΕΣ,ΜΠΑΤΣΟΙ,ΝΑΖΙΔΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ

Τα ξημερώματα της Πέμπτης 11/10 οργανωμένη ομάδα 20 μελών της Χρυσής Αυγής, εξοπλισμένη με κράνη, πτυσσόμενα γκλοπ, αλυσίδες, πέτρες, συγκεντρώνεται στην πλατεία Ψηλών Αλωνίων, απέναντι από το διαβόητο ψητοπωλείο «Ψηταλώνια», ιδιοκτησίας επίσης μέλους της Χρυσής Αυγής, Χρυσούλας Σίψα, κόρης του Γεώργιου Σίψα, υπεύθυνου της Τ.Ο. Χρυσής Αυγής Πάτρας. Η συγκεκριμένη ομάδα αποπειράται να κατευθυνθεί με επιθετικές διαθέσεις προς την κατάληψη Μαραγκοπούλειο που βρίσκεται ένα δρόμο πιο κάτω. Οι προθέσεις τους γίνονται αντιληπτές από ομάδα αντιφασιστών που τους απωθεί. Δυόμιση ώρες μετά σε διαφορετικά σημεία της πόλης και άσχετα από τα γεγονότα προσάγονται 9 άτομα και οδηγούνται στο κτήριο της ασφάλειας στην Ερμού. Μετά από πολλές ώρες κράτησης 5 από αυτούς αφήνονται ελεύθεροι ενώ οι υπόλοιποι 4 συλλαμβάνονται και τους απαγγέλονται κατηγορίες, σε βαθμό κακουργήματος για απόπειρα ανθρωποκτονίας και για κάποια πλημελλήματα όπως οπλοφορία, οπλοχρησία, διακεκριμένες φθορές, συνάθροιση με σκοπό τη βία και διατάραξη κοινής ειρήνης.

Η διαδικασία της αναγνώρισης των προσαχθέντων από τους φασίστες που οδήγησε στη σύλληψη των 4 ήταν παντελώς στημένη και παράτυπη. Δεν προηγήθηκε περιγραφή των υπόπτων αλλά οι 9 προσαχθέντες μόνο, τοποθετήθηκαν στον τοίχο ώστε από αυτούς να επιλεχθούν οι κατηγορούμενοι.

Η δίωξη των 4 εντάσσεται στα πλαίσια του δόγματος της μηδενικής ανοχής ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες και σε όλους τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους, που έχει κυρηχθεί από το κράτος δια στόματος Δένδια. Το κράτος, αντιμέτωπο με την οργή που παράγει η κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση, επιχειρεί να διατηρήσει και να κάνει πιο σαφή την κυριαρχία του. Έτσι, προσπαθεί να καταστείλει όσους αντιστέκονται στοχεύοντας στην εξόντωσή τους και να καθυποτάξει μέσω του φόβου οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση. Η εδραίωση της κυριαρχίας του κράτους δεν επιτυγχάνεται μόνο με την καταστολή, αλλά συμπεριλαμβάνει την καθεστωτική προπαγάνδα, την τρομοϋστερία, την ιδεολογική απονοηματοδότηση και την κατασυκοφάντηση των αγώνων από τα ΜΜΕ. Τις τελευταίες μέρες έχουν επιδοθεί σε ένα όργιο λασπολογίας και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Αναφορές για «σύγκρουση άκρων» και «πόλεμο συμμοριών» αποτελούν μια ακόμη κρατική καραμέλα σε μια προσπάθεια να βάλουν στο ίδιο τσουβάλι χρυσαυγίτες-μαχαιροβγάλτες και αγωνιζόμενους ανθρώπους. Η αστική δημοκρατία ανάλογα με την κοινωνική συνθήκη, μέσα από τα ΜΜΕ παρουσιάζει τους φασίστες σαν «Έλληνες νομοταγείς πολίτες» και τους αγωνιστές σαν «δολοφόνους».

Όσο και αν προσπαθεί το πλυντήριο της δημοκρατίας, χρησιμοποιώντας τα media να παρουσιάσει τη Χρυσή Αυγή ως αντισυστημική δύναμη με κοινωνικό προσωπείο, για μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά δεκανίκι του κράτους. Προορίζεται να αναπτύξει τα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά ένστικτα μιας κοινωνίας σε κρίση. Να σπείρει το χυδαίο ρατσιστικό και μισαλλόδοξο λόγο της, στοχεύοντας τους αγωνιζόμενους, τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους, τους τσιγγάνους, κ.ά. Να πορώσει τα μυαλά με εθνικιστικά ιδεολογήματα, για να σκύψουμε το κεφάλι στα αφεντικά μας επειδή είμαστε όλοι Έλληνες, να ωθήσει κομμάτι της οργής σε λογικές αλληλοφαγώματος. Αποτελεί εφεδρεία της επίσημης καταστολής των κρατικών δυνάμεων. Σήμερα παίρνει ενεργό ρόλο, εξαπολύοντας πογκρόμ σε μετανάστες, παίρνοντας θέση απέναντι σε απεργίες, αγώνες, αντιστάσεις που ξεσπάνε. Είναι δεδομένο, ό,τι και να πιστεύει κανείς ότι θα είναι δίπλα στους μπάτσους, δίπλα στο στρατό, δίπλα στο κράτος στις επικείμενες κοινωνικές συγκρούσεις και εξεγέρσεις.

Τη Δευτέρα 15/10 οι 4 συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και την παρουσία τους στο αστυνομικό τμήμα μία φορά τον μήνα εντός των πρώτων 10 ημερών. Κατά τη διάρκεια της κράτησης των 4 συλληφθέντων πλήθος αλληλέγγυων κινήθηκαν σε δράσεις με σκοπό την άμεση απελευθέρωσή τους. Με διαρκείς συγκεντρώσεις έξω από το αστυνομικό μέγαρο, πορείες και συγκεντρώσεις στα δικαστήρια, κατάληψη του τηλεοπτικού σταθμού super B, μοιράσματα χιλιάδων κειμένων σε λαϊκές και γειτονιές και αφισοκολλήσεις δόθηκε μια σαφής απάντηση στον συστημικό οχετό. Κανένας διωκόμενος αγωνιστής δεν είναι μόνος, αλλά έχει δίπλα του ένα κοινωνικό κομμάτι, που με όπλα του την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια, αντιστέκεται ενάντια στις μεθοδεύσεις του κράτους, τους παρακρατικούς φασίστες και τους ρουφιάνους δικαστές.

Απέναντι στη λεηλασία των ζωών μας, απέναντι στην κρατική καταστολή και την παρακρατική δράση, έχουμε πάρει θέση. Είμαστε μαζί με όσους αγωνίζονται για τη ζωή και την αξιοπρέπεια και στεκόμαστε δίπλα σε όσους δέχονται την καταστολή γι’ αυτό. Δίπλα και μέσα στους αγώνες, εκεί που θα τσακίσουμε την τρομοκρατία, εκεί που θα ξηλώσουμε κάθε ψεύτικο ιδεολόγημα, εκεί που θα παλέψουμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

Αλληλέγγυοι- Αλληλέγγυες

“Κρίση είναι μισθοί που κόβονται και μπάτσοι που πληθαίνουν”. Αυτό το σύνθημα θα μπορούσε κάλλιστα να συμπυκνώσει ένα σημαντικό τμήμα της στρατηγικής κράτους και αφεντικών για την έξοδο τους από την κρίση μέσω της επίθεσης τους στους από κάτω της κοινωνίας και μέσω του φόβου και της καταστολής. Το κράτος, αφού έχει περικόψει προς όφελος του κεφαλαίου μισθούς, συντάξεις, περίθαλψη, παιδεία κλπ, έρχεται να προσφέρει ασφάλεια (δηλαδή μπάτσους και καταστολή)θωρακίζοντας ταυτόχρονα τον εαυτό του. Για να το πετύχει αυτό δημιουργεί ασύμμετρες απειλές πάνω σε περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες, ξεκινώντας από τους μετανάστες( αφού εκεί τα υλικά και ιδεολογικά συμφέροντα είναι αμεσότερα) για να συνεχίσει με τις οροθετικές πόρνες, τους τοξικοεξαρτημένους, τους άστεγους, και έρχεται το ίδιο να δώσει τη “λύση” γεμίζοντας τις γειτονιές μας με μπάτσους και φασίστες. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σε τέτοιες περιόδους που η συστημική ομαλότητα έχει διαρρηχθεί ο ρατσισμός και ο φασισμός είναι βασικά εργαλεία της κυριαρχίας για να πετύχει την πολυπόθητη εθνική ενότητα και τη σωτηρία της.

Σε ένα τέτοιο ιστορικό πλαίσιο και μετά από πολύ “σπρώξιμο” από τα ΜΜΕ και τον κυρίαρχο λόγο, η φασιστοσυμμορία της χρυσής αυγής εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο για να επιτελέσει τους ρόλους που τις αναθέτουν κράτος και κεφάλαιο με ένα και μοναδικό σκοπό: την ενίσχυση της κρατικής προσπάθειας για την εξόντωση της εργατικής τάξης και τη συγκρότηση της εθνικής ομοψυχίας. Σε μια κοινωνία που οι ρατσιστικές και κανιβαλικές συμπεριφορές έχουν αρχίσει ήδη να εκφράζονται, οι νοσταλγοί του Χιτλερ έρχονται να χύσουν το φασιστικό τους δηλητήριο: οι μετανάστες φταίνε για όλα, οι έλληνες είναι και γαμώ τα έθνη, να πεθάνουν όλοι οι ξένοι( εκτός αν ανήκουν στην (παπ)άρια φυλή) , να ξεβρωμίσει ο τόπος …Συσπειρώνουν με αυτό τον τρόπο κάτω από τα προτάγματα του κράτους και των αφεντικών όσους μισάνθρωπους ελληναράδες έχουν υλικά συμφέροντα(πχ θέλουν να συνεχίσουν να εξοντώνουν στη δουλειά μετανάστες εργάτες και να μην τρέχει τίποτα) ή νιώθουν μια αίσθηση υπεροχής δηλώνοντας την ανωτερότητα της φυλής τους. Ταυτόχρονα οι φαντασιώσεις των νεοναζί για ολοκαυτώματα και μαζικές δολοφονίες καθώς και οι νυχτερινές τους βόλτες με ξυλοδαρμούς και μαχαιρώματα μεταναστών και αγωνιστών, κάνουν τις κρατικές επιλογές (πογκρόμ  “ξένιος Δίας”, φυλακίσεις, απελάσεις) να φαίνονται δημοκρατικές. Με λίγα λόγια η ΧΑ τραβάει το δημόσιο λόγο προς τα δεξιά λύνοντας τα χέρια του κράτους όσον αφορά τη βαρβαρότητα των κατασταλτικών κινήσεών του. Τέλος η φασιστοσυμμορία της ΧΑ προετοιμάζεται να αποτελέσει τη λύση ανάγκης του κράτους, να ξαμοληθεί δηλαδή όταν χρειαστεί ενάντια σε ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, να κυνηγήσει αγωνιστές και να υπερασπιστεί με κάθε τρόπο τις ορέξεις του ντόπιου και του διεθνούς κεφαλαίου. Να παίξει δηλαδή τον ιστορικό της ρόλο ως παρακράτος. Για όποιον δεν ξεχνάει την παγκόσμια ιστορία, όλα τα παραπάνω θα έπρεπε να είναι προφανή.

Και όσον αφορά τα κακοστημένα τσίρκα με τις ψευτοσυγκρούσεις χρυσαύγουλων και μπάτσων (πχ άνοιγμα στρατοπέδου συγκέντρωσης στην Κόρινθο, απόπειρα πογκρόμ στην ΠειραΪκή-Πατραϊκή) δεν μας ξεγελάνε. Όσο αντισυστημική και να θέλει να μας το παίξει η χρυσή αυγή, δεν παύει να είναι το μακρύ χέρι του κράτους. Χωρίς την κρατική προώθηση δεν θα είχε μπει στη βουλή. Χωρίς την επιχειρησιακή στήριξη των μπάτσων, τα φασιστάκια δεν θα την έπεφταν (και πάλι 10 προς 1, αλλιώς τρώνε ξύλο) σε μετανάστες στους δρόμους ή ακόμα και στα σπίτια τους. Έτσι κι αλλιώς δείξανε με ποιους τάσσονται και στην απεργία της Χαλυβουργίας όταν βγάλανε ανακοίνωση στο Βόλο υπέρ του εργοδότη και των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Τα έχει πει και ο θα-θελα-να-μουν-φύρερ-Μιχαλολιάκος: “οι έλληνες εργάτες πρέπει να κάνουν θυσίες”. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε…

Εμείς, απέναντι στον εχθρό που συσπειρώνεται για να εξοντώσει τους από κάτω αυτής της κοινωνίας(άρα και εμάς) δεν μπορούμε παρά να βλέπουμε τους φασίστες της ΧΑ αλλά και κάθε εθνικιστή ως ταξικούς μας εχθρούς. Απέναντι στο δρόμο του ρατσισμού και του εθνικισμού, διαλέγουμε το δρόμο της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των καταπιεσμένων. Ενάντια στη φασιστική απειλή (τόσο του κράτους όσο και του παρακράτους) οργανωνόμαστε αντιιεραρχικά και παίρνουμε τις θέσεις μάχης που μας αναλογούν.

ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΝΑΖΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΑΓΑΖΙ

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ(είτε είναι χρυσαυγίτες είτε όχι)

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ ΠΑΝΤΟΥ

ΑΠΟ ΤΑ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ

  ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ